Een uitgebreid interview met de nieuwe trainer van FC Emmen o21 Theo ten Caat was te lezen in de Hoogeveensche Courant en dat interview willen wij u niet onthouden dus plaatsten wij het hier ook. Veel leesplezier en met dan aan De Hoogeveensche Courant.
De 58-jarige ex-betaald voetballer Theo ten Caat uit Hollandscheveld wordt met ingang van het nieuwe seizoen trainer van Jo21 bij FC Emmen. Hij combineert de trainersfunctie met zijn eigen bedrijf, dat hij in 2021 startte. Ten Caat speelde achttien jaar betaald voetbal, maar ergert zich aan het huidige voetbal, dat volgens hem niet ten goede is veranderd. ,,Het voetbal is een prins- en prinsessenwereld geworden.”
Theo ten Caat speelde betaald voetbal bij FC Twente, Veendam, FC Groningen, Aberdeen en Vitesse. Daarna was hij trainer bij FC Twente, WHC, Achilles 1894 en vanaf komend seizoen bij Jo21 bij FC Emmen. Hij is een ervaringsdeskundige in het voetbal en ventileert desgevraagd soms ongezouten meningen. ,,Ik draai er niet omheen, als iets goed is, is het goed, maar als iets slecht is, noem ik dat ook. Ik denk niet in een grijs gebied, maar liever zwart wit. Als mij om advies gevraagd wordt, krijgt men dat ook. Ik ga graag de discussie aan op inhoud.” Als we nog maar net in de keuken van zijn woning zitten, ventileert hij zijn mening al over het huidige betaald voetbal. ,,De verruwing in het voetbal is toegenomen en het gedrag van spelers is niet ten goede veranderd. De ruzies, protesten en gemene overtredingen zijn toegenomen en ik erger me aan spelers die gaan liggen na een onschuldig duel en net doen of er iets heel ergs is gebeurd. Laten ze maar geen plastic voetbalschoenen meer dragen, nu worden spelers vaak op hun schoen getrapt. Ik kan mij niet herinneren dat ik ooit op mijn voet ben getrapt. Ik kijk niet veel meer naar voetbal, want ik wil niet naar clowns kijken. Ik vind het ziekmakend, het is een prins- en prinsessengeneratie.”
Bloed in de schoenen
Ten Caat heeft vergelijkingsmateriaal genoeg. Toen hij in 1984 van Hoogeveen naar FC Twente vertrok, kwam hij in een keiharde wereld. ,,In het begin van mijn carrière was voetbal voor mij een spel, maar het was eigenlijk mijn werk. Dat is een geleidelijk proces geweest, waarbij ik langzaam volwassen werd. Tijdens de eerste maand bij Twente onder leiding van trainer Fritz Korbach had ik na elke training bloed in mijn schoenen. De nieuwe jongens werden op trainingen hard aangepakt. Als je te lang aan de bal was, volgde er een harde tackle. Als je ging zeuren, had je verloren. Zo zijn er veel talenten verloren gegaan. Aan tafel kon je pas je mond open doen als je ging verdienen voor de ploeg. Daarvoor moest je gewoon je mond houden.” Hij constateert tegenwoordig een wereld van verschil. ,,Nu gaat het om data en zie ik spelers na zeventig minuten kramp krijgen. Alles moet pedagogisch correct zijn. Vroeger vertelde de trainer op twee centimeter van je gezicht keihard wat hij van je vond en vlogen de tafels door de kleedkamer. Nu moet je enorm oppassen wat je zegt. Dat komt ook omdat social media een vlucht heeft genomen.” Nu Ten Caat analist is bij een regionale omroep kan hij daarover meepraten. ,,Via twitter krijg ik veel negatieve reacties. Twitter is het rioolputje van de media. Je weet tegenwoordig dat als je je nek uitsteekt op radio of tv dit kan gebeuren. Het doet me niets, want ik heb achttien jaar betaald voetbal gespeeld en jarenlang training gegeven bij een BVO. Ik weet wel dat ik verstand van voetbal heb.”
Na zijn actieve loopbaan in 2002 vervolgde hij zijn carrière als trainer. Na WHC en Achilles trainde hij jarenlang diverse jeugdteams bij FC Twente. Sinds 2021 begon hij een eigen bedrijf. ,,Ik doe alles wat met voetbal te maken heeft,” verklaart hij. ,,Ik heb een voetbalschool bij HODO, ik train talentvolle jeugd uit de regio en een damesgroep, ik geef clinics, trainingen, presentaties en ik verzorg bootcamps en voetbalkampen. Onlangs heb ik een voetbalkamp georganiseerd in Toronto. Ik ben van plan binnenkort opnieuw naar Canada te gaan. Aan de voetbalschool mag iedereen meedoen. Dat gebeurt in een cyclus van vijf weken. Elke vrijdag train ik talenten van clubs uit de regio, zoals Hoogeveen, HZVV, Noordscheschut en HODO. Hiermee bied ik hen de mogelijkheid met betere spelers samen te spelen.”
Levende ader
Onlangs werd hij door Hoofd jeugdopleiding van FC Emmen, Nico Haak, benaderd om trainer van Jo21 te worden. ,,Dat was vorige week nog niet helemaal rond en we waren nog in onderhandeling. De levende ader van een betaald voetbalorganisatie is de jeugdopleiding. Alle jeugdteams spelen volgens een bepaalde visie. De intentie moet hetzelfde zijn, ook bij het eerste team.” Jo21 komt uit in de tweede divisie en de ploeg kan een trainer met een duidelijke visie verwachten. ,,Creativiteit en aanvallend voetbal staan bij mij centraal. De aanval is het mooist. Ik behandel iedereen op een andere manier, want er is verschil in karakter en mentaliteit. Je moet maatwerk leveren. Daar gaan veel kinderen aan kapot. Een potentiële prof kapot maken is niet zo moeilijk, dat gebeurt helaas te vaak.” Theo ten Caat heeft een betaald voetbalverleden van 1984 tot 2002 en dat heeft naast 53 treffers in 412 wedstrijden, bijzondere herinneringen opgeleverd. Hij begon met drie jaar FC Twente en verkaste naar Veendam in de eerste divisie waar hij met zestien treffers topscorer van Veendam werd. ,,Daarna heb ik drie fantastische jaren bij FC Groningen gehad. Het niveau van de Eredivisie was veel hoger dan nu, want nu spelen er minder internationals in de Eredivisie. Wij speelden tegen Gerets, Koeman, Gilhaus, Romario en Gullit bij PSV en Van Basten en Rijkaard bij Ajax. Met Groningen waren alle Europese wedstrijden bijzonder.” Groningen schakelde Atletico Madrid uit in 1988, waarbij Theo ten Caat in Madrid de beslissende treffer maakte. ,,Dat doelpunt leverde Groningen veel geld op.” In 1989 scoorde hij in Belgrado tegen Partizan. ,,Tien minuten voor tijd maakte ik de 1-1, waardoor wij door gingen. Toen kregen zij een onterechte corner waaruit de 2-1 viel, waardoor wij uitgeschakeld werden. Ik kan me er nog kwaad over maken.”
Aberdeen
Daarna speelde hij drie seizoenen bij Aberdeen met wisselend succes. ,,Het begin was goed met een schot in de kruising van dertig meter afstand tegen Manchester United, daar hebben ze het nog over. Ik heb daar drie mooie jaren gehad, al was ik het laatste jaar persona non grata, omdat ik problemen met de trainer kreeg en niet veel speelde. Toch heb ik er geen spijt van. We speelden schitterende wedstrijden tegen Celtic en Rangers. Voetbal was in Schotland heilig en je kreeg veel respect van de supporters. Als je in Nederland een slechte pass gaf, riepen de supporters dat je beter kon oprotten.” Zijn vertrek naar Vitesse was geen gelukkige. ,,Dat had ik niet moeten doen. Ik ben gekocht door het bestuur en niet door de trainer. Ik kwam tot slechts dertien wedstrijden. De vier seizoenen die ik daarna bij FC Twente gespeeld heb, waren prachtige jaren met mooie Europese wedstrijden. Ik was wel nuchter, want een nederlaag had ik na vijf minuten na het eindsignaal al verwerkt en bij een zege dacht ik al snel aan de volgende wedstrijd.” Hij sloot zijn carrière af bij Veendam, maar dat werd niet echt een succes. ,,Nee, dat was een te laag niveau voor mij en mijn medespelers begrepen mij niet. Dat werkte niet en op het laatst kon ik weinig meer goed doen, alles wat ik deed werd uitvergroot.” Ten Caat trainde bij de beloften van Twente Ramiz Zerrouki en Mats Wieffer, die nu bij Feyenoord spelen. ,,Ik zag dat die jongens veel talent hebben en ik heb aangegeven om hen bij het eerste te laten spelen. Ik vond dat ze bij mij weinig meer konden leren. Ik was toen meer psychiater dan trainer, ik heb ze op het juiste spoor kunnen houden. Ik ben blij voor hen dat ze het nu zo goed doen.”